Met een vieze hoest in mijn longen, in de koude regen, op de fiets. Zo begint dit verhaal van epische proporties, wat redelijk snel verteld kan worden.
Ik kwam terug van vergadering in Café Ambiorix. Ik was net overgestoken, toen ik boven m’n muziek iets luids hoorde. Een doffe luide slag, gevolgd door sirenes in de achtergrond.
Mijn eerste gedachten gingen naar een ramkraak in het centrum van Hasselt. Een groezelige maandag avond, perfect tijdstip toch? Een tandje sneller gezet, in de buurt van de alarmen. Adrenaline stroomt door mijn lichaam!
Ik kwam aan de bron van het alarm: De Six. Gelegen in de hoogstraat. Geen kat te zien, maar verderop loeiden er meer. In totaal hoorde ik in een 4-5 zaken alarmen afgaan, en nergens niks te zien.
Ik reed door tot op de Grote Markt, waar een auto (het lijkt alsof hun alarm ook afgaat, maar dat zal waarschijnlijk wel de winkels geweest zijn) met 3 man in (te) snel vertrekt en wegstuift. Redelijk verdacht. Ik zie een hoop mensen lopen. Sommigen naar winkels om hun alarmen af te zetten, of controleren wat er gebeurd is. Anderen dan weer voor te zien wat er gebeurd is. Een raar gevoel hangt er. M’n neus is dicht, regen valt met bakken uit de hemel, fel licht schijnt naar onder. Typisch weer voor het jaar.
Een kameraad staat in het midden met een grote paraplu omringt nog wat volk. Ik stop en spreek hem aan. Hij zegt dat er een ferme ontploffing in de lucht was. Een bewoner zegt ook op het 4de rook gezien te hebben aan zijn raam. Er word snel besproken, dit was veel te luid voor een vuurwerkpijl. Op nieuwjaar gaan er toch geen alarmen af.
We kijken allemaal rond, de politie wordt gebeld, en Ik pak m’n gsm, en tweet:
Ontploffing Op de grote markt. Overal alarmen. Doffe plof, gevolgd door chaos. Rook in de lucht. #Hasselt
Misschien iets te vroeg, maar tegen dan is het al publiek. Ik begin notificaties te krijgen, deze springt in het oog:
Ik wou antwoorden op facebook, maar voor ik verder kon verduidelijken komen 2 agenten in een Combi aan, zwaailichten aan, ze stappen uit, beiden een flakjacket (kogelvrij vest) aan. Ik hoor de verschillende mensen hun verklaringen doen.
- “Auto stoof weg”
- “Er is was rook op het 4de”
- “Ik rook brand in de Havermarkt”.
Ik maak een paar foto’s met m’n iPhone, en smijt de nieuwe bevindingen op Twitter.
“Politie ter plekke met flakjacks. Niks schade. Schokgolf tot boulevard gevoeld. Geen schade. pic.twitter.com/XUd76W0m”
Maar tegen dan is het al te laat. M’n iPhone explodeert met berichten op Twitter en Facebook. Mailtjes volgen ook nog, en dan de telefoons van de collega fotografen en redacteuren wat er aan de hand was nu.
Ondertussen heeft de politie een goede verklaring gekregen:
- “nee, er waren 2 kinderen die de Maastrichterstraat inliepen”
Aha!
Na hun inspectie en zelf ook rond te hebben gekeken, zien als er ergens iets was ingeslagen, word er besloten dat het een soort zelfgemaakt bommetje is, wat omhoog geschoten word (kan zelfs tot 100 meter halen blijkbaar).
Ik laat ik het volgende bericht op de wereld los:
“Ondertussen alles leeg. Politie gaat alles nakijken op camera.”
Tegen dan zie ik wat er allemaal voor reacties zijn binnengekomen. Daarom probeer ik alles nog eens samen te vatten wat er nu door ons ervaren was:
“Samenvatting1: doffe slag, voelbaar tot op de boulevard. Winkelalarmen afgaan, volk samen op grote markt. Verklaringen: veel rook in lucht.”
“2: 2 jongeren lopen maastrichterstr in. Politie is gebeld. Geen schade, wel brandlucht op havermarkt. Politie vind niks, markt terug leeg.”
Op zo momenten krijg je frustratie dat op Twitter maar 140 Characters kunnen. De primaire woorden komen aan bod, zonder de context. En met een knop word het enorm geretweet.
Niet veel later krijg ik telefoon van HLN en laat ik de redactie van Het NB iets weten. De foto’s worden gemaild en daartussen spreek ik met nog wat mensen die langskomen, en hetzelfde gezien hebben.
Ik besluit dan maar naar huis te fietsen. Helemaal doorweekt kom ik thuis aan, en krijg ik telefoon van HBvL.
Twitter Storm? Ja, redelijk gemerkt.
Een hoop volgers. Opvallend veel studenten Journalistiek. Niet dat me dat nummertje uitmaakt, ik bekijk dat zelf toch nooit.
Wat ik, en hoop anderen ook, denk vooral geleerd heb uit deze zaak, is dat men bij een nieuwstweet nog meer focussed op inhoud, dat de essentie niet te veel essentie wordt.
Deze post van een een A4tje verteld een veel duidelijker verhaal, maar in feite het zelfde verhaal. Soms gaat het snel, en dan kan je beter om cancel duren, of eventjes locken, en zien wat het verhaal direct brengt.
En natuurlijk het “Jos van om den hoek zei tegen Janniene van de bakker dat de neef van den slager ….”-fenomeen.
1 bericht explodeert (sic) alles. 1 persoon die er over bericht.
Als ik mensen hiervoor ongemak bezorgd heb, sorry, het was niet de bedoeling. Maar geef toe, anders zat u toch maar voor de TV naar The Bachelor te kijken … Dus bij deze.
